pH فاضلاب
مقدار pH فاضلاب تأثیر زیادی بر تأثیر مواد لخته‌ساز دارد. مقدار pH فاضلاب به انتخاب نوع مواد لخته‌ساز، دوز مواد لخته‌ساز و تأثیر انعقاد و رسوب‌گذاری بستگی دارد. وقتی مقدار pH ...<4، اثر انعقاد بسیار ضعیف است. وقتی مقدار pH بین 6.5 تا 7.5 باشد، اثر انعقاد بهتر است. پس از مقدار pH >۸، اثر انعقاد دوباره بسیار ضعیف می‌شود.
قلیائیت موجود در فاضلاب تأثیر بافری خاصی بر مقدار PH دارد. وقتی قلیائیت فاضلاب کافی نباشد، باید آهک و سایر مواد شیمیایی برای تکمیل آن اضافه شود. وقتی مقدار PH آب بالا باشد، لازم است اسید اضافه شود تا مقدار PH به خنثی تنظیم شود. در مقابل، لخته‌سازهای پلیمری کمتر تحت تأثیر PH قرار می‌گیرند.
دمای فاضلاب
دمای فاضلاب می‌تواند بر سرعت لخته‌سازی مواد لخته‌ساز تأثیر بگذارد. وقتی فاضلاب در دمای پایین قرار دارد، ویسکوزیته آب زیاد است و تعداد برخوردها بین ذرات کلوئیدی مواد لخته‌ساز و ذرات ناخالصی موجود در آب کاهش می‌یابد که این امر مانع چسبندگی متقابل مواد لخته‌ساز می‌شود. بنابراین، اگرچه دوز مواد لخته‌ساز افزایش می‌یابد، تشکیل مواد لخته‌ساز همچنان کند است و مواد لخته‌ساز شل و ریزدانه هستند که حذف آنها را دشوار می‌کند.
ناخالصی‌های موجود در فاضلاب
اندازه ناهموار ذرات ناخالصی در فاضلاب برای لخته سازی مفید است، برعکس، ذرات ریز و یکنواخت منجر به اثر ضعیف لخته سازی می‌شوند. غلظت خیلی کم ذرات ناخالصی اغلب برای انعقاد مضر است. در این زمان، رفلاکس رسوب یا اضافه کردن مواد کمکی انعقاد می‌تواند اثر انعقاد را بهبود بخشد.
انواع لخته‌سازها
انتخاب فلوکولانت عمدتاً به ماهیت و غلظت مواد جامد معلق در فاضلاب بستگی دارد. اگر مواد جامد معلق در فاضلاب ژل مانند باشند، فلوکولانت‌های معدنی برای ناپایدارسازی و انعقاد ترجیح داده می‌شوند. اگر فلوکولانت‌ها کوچک باشند، باید فلوکولانت‌های پلیمری اضافه شوند یا از مواد کمکی انعقاد مانند ژل سیلیکای فعال استفاده شود.
در بسیاری از موارد، استفاده ترکیبی از لخته‌سازهای معدنی و لخته‌سازهای پلیمری می‌تواند به طور قابل توجهی اثر انعقاد را بهبود بخشد و دامنه کاربرد را گسترش دهد.
دوز فلوکولانت
هنگام استفاده از انعقاد برای تصفیه هرگونه فاضلاب، بهترین لخته‌سازها و بهترین دوز مصرفی وجود دارد که معمولاً با آزمایش تعیین می‌شوند. دوز مصرفی بیش از حد ممکن است باعث تثبیت مجدد کلوئید شود.
توالی دوزینگ فلوکولانت
وقتی از چندین لخته‌ساز استفاده می‌شود، توالی بهینه دوز باید از طریق آزمایش تعیین شود. به طور کلی، وقتی لخته‌سازهای معدنی و آلی با هم استفاده می‌شوند، ابتدا باید لخته‌سازهای معدنی و سپس لخته‌سازهای آلی اضافه شوند.
برگرفته از کامت کمیکال
زمان ارسال: ۱۷ فوریه ۲۰۲۲